Er veranderd ook niets...of misschien toch wel?

Zondagmorgen, Atlanta GA. Zo tegen 8:30 zetten we de PC aan. Natuurlijk direct naar pagina 818 voor de tussenstanden betaald voetbal. OK, de wedstrijden zijn begonnen. Wie zou er toch kampioen van Nederland gaan worden? AZ heeft de beste papieren, maar ja, die druk hè? Dat hebben ze nog niet eerder meegemaakt. Bovenaan staan op de laatste dag is toch wat anders dan bovenaan de winterstop in gaan. Ajax dan? Lucky Ajax, volgens Henk ten Cate zou zijn vriend Ton Lokhoff er voor zorgen dat "zijn" Excelsior niet zou verliezen van AZ. Maar ja, dan moet Ajax ook wel winnen en zorgen dat ze PSV voor blijven. Of wordt het dan toch gewoon PSV, zoals de laatste jaren het geval is. Ouch, 1-1 tussenstand AZ en de overigen staan voor. Dat doet natuurlijk pijn. Aan Van Gaal kan het niet liggen, want die zit op de bank nietwaar? We kunnen de spanning niet meer aan. Wij gaan naar de Starbucks voor een cappuccino en een frappuccino, een heerlijke milkshake. Die hebben ze daar ook. Natuurlijk aardbeiensmaak, maar dat is geen verrassing voor de mensen die mij kennen. Bij terugkomst staat het 2-2 en de rest staat voor. Ajax virtueel kampioen. Maar als ik dan even later voor de zoveelste keer op F5 druk, verversen van de pagina voor digibeten, en vanuit de kamer krijg te horen:"Wat doe je toch steeds bij de computer? PSV wordt toch kampioen", is het duidelijk. Alle standen geel. Dus eindstanden en AZ met 3-2 verloren. Ik kan zo ff snel niet bekijken wie het dan wel is, dus snel naar nu.nl. En ja hoor, daar staat het:"PSV kampioen in voetbalthriller!" Sorry mensen, dit was niet bedoeld om zout in de wonden te strooien, maar we hebben echt meegeleefd. Wat balen zeg!

Er veranderd dus inderdaad helemaal niets. Aan het begin van het seizoen ga je naar de VS en aan het einde van het seizoen ben je weer terug en PSV is kampioen! Laten we hopen voor AZ dat ze de beker pakken zodat er toch nog iets verandert is. Maar ik heb er een beetje een hard hoofd in. Ajax is toch wel meer gewend aan het spelen van finales dan AZ.

Zoals ik in het vorige artikel al schreef hadden we zaterdag bij Susan thuis een feestje voor het team ter ere van ons afscheid. Ze zijn dus echt blij dat ik weg ga! :-) We werden om 17:00 uur verwacht en volgens goed Amerikaans gebruik waren we er om 17:10. Eerst nog even door de buurt gereden, wat is het daar mooi zeg!
Susan had gemaild dat ze de pool zou verwarmen voor de kids, dus wij hadden alles mee. Zij hebben echt een schitterend huis en tuin met een prachtig zwembad.

BBQ stond er vandaag op het menu. En ik had het kunnen weten, want ik had het al eens meegemaakt in Texas, maar dat heeft dus niets met onze barbeque te maken. Deze BBQ is en vorm van gerookt vlees met heerlijke sauzen, mais kolven en cole slaw. Mocht je meer willen weten over BBQ, klik dan hier. We hebben ons prima vermaakt. De kinderen vonden het helemaal geweldig in het zwembad en Scott had dikke pret met Sarah, Erick's dochter, en Hudson, David's zoon. Op een gegeven moment liep hij hand in hand met haar en riep hij:"Let's go!"

Vrijdag zijn we heerlijk uiteten geweest met David en Charla naar Canoe's. Dit is een goed restaurant, in de buurt en je kunt er aan de rivier eten. Het was erg gezellig. Wat ons het meeste opviel is dat we met hun over van alles en nog wat kunnen praten met heel veel humor. En dat in een voor ons vreemde taal. Geeft toch wel aan dat je de taal aardig oppikt in een half jaar.

Verder kregen we vrijdag via de mail door dat Anny Kay een lintje heeft ontvangen uit naam van de Koningin. Van harte Anny! Dat heb je meer dan verdiend. Mocht je trouwens de regels willen lezen klik dan even hier. Je kunt daar lezen dat je hem niet iedere zondag op mag spelden als je naar KSV gaat. :-) OK, alleen als ze kampioen worden op Koninginnedag, dan is het een feestdag.

Wij hebben hier een rustige koninginnedag gevierd. Moest zelfs aan het werk. 's Middags heeft Sabina samen met de kids, Kiki, de moeder van Kiki en Agnes heerlijk gelunchd bij de Atlanta Bread Company in Vinings. Deze lunch stond ook weer in het teken van afscheid nemen, want Agnes zou ze niet meer zien. Ze kreeg van de meiden een echte Starbucks beker cadeau en ook de lunch. Was, zoals gewoonlijk, dus weer erg gezellig. 's Avonds had Sabina een Kletskoppenavond die in het teken stond van 30 April. Ook hier weer.......erg gezellig. Eerst lekker eten en daarna diverse spelletjes gedaan. Volwassen vrouwen die spijkerpoepen, donut happen en piepers jassen. Onder het motto:"Als het maar gezellig is". Alle foto's staan op de foto galerij, maar hier vast een impressie.

Vandaag hebben de kids zich helemaal uitgeleefd op het balkon met water. Wij hebben hier wel een zwembad op het complex, maar daar is geen pierebad. Het is direct 1 meter diep. Niet echt handig dus om overdag alleen met de kids naar toe te gaan, dus dan maar op ons balkon. We gaan denk ik morgen wel even met z'n allen naar het zwembad. Het is echt heerlijk weer met 30 graden, dus ze hebben zich helemaal uitgeleefd.

Vanavond is Sabina uiteten met Mariska Mulder, een collega van mij die hier 3 jaar is komen wonen. De dames zouden gaan stappen, maar dat is er niet van gekomen, dus dan maar een happie eten bij de Cheesecake Factory. Erg gezellig.

Morgen heb ik de laatste dag op kantoor hier. Het voelt erg vreemd allemaal, ik heb het enorm naar m'n zin. Het is net alsof je een andere baan hebt aangenomen. Ik weet wel dat ik hier nog geregeld terug zal komen, maar toch. Morgen ga ik de laatste dingetjes doen en overdragen. Om 13:30 is er taart en daarna is het feest hier echt afgelopen. Donderdag en vrijdag gaan we alvast inpakken en vrijdag natuurlijk de laatste dag van Scott's school. Vrijdagavond zijn we uitgenodigd bij Kiki en Tjeerd om te komen eten. Dan gaan we grillen, dus geen BBQ. :-) Dat zal wel erg gezellig worden en aan het einde van de avond zal er wel een traantje vloeien.

Zaterdag gaan we, denk ik, 's morgens nog naar de Starbucks. Daar moeten we natuurlijk nog even afscheid nemen. Niet dat ze ons daar kennen, maar het is altijd lekker zullen we maar zeggen.

Kortom, het is weer druk druk druk. het lijkt wel alsof we weer thuis zijn. Of zijn we hier nu thuis? ;-). Hoe het ons de laatste dagen is vergaan, dat lezen/horen jullie volgende week wel weer via de blog of face to face, zoals ze dat hier zeggen.

Groeten van Bas en iedereen vanuit een zonnig en warm Atlanta.