Alweer een week terug

Hallo allemaal,

Hierbij een nieuw bericht op onze blog. We zijn dan wel terug in Nederland, maar we hebben beloofd aan onze vrienden in Amerika dat we de blog wel bij blijven werken. Al zal het wel wat minder frequent zijn. We gaan eerst nog even terug naar Atlanta.........

Woensdag was Bas zijn laatste dag op kantoor. Hij heeft het echt ontzettend naar z'n zin gehad en wat dat betreft hoefde hij echt niet terug. Om 14:00 werd er een heerlijke taart binnen gebracht en daarbij vruchten en ijs. Susan hield een korte toespraak en Bas kreeg een mooie kaart met leuke teksten van de collega's. Tsjaa, en dat was het dan...

Donderdag en vrijdag zijn we aan het inpakken geslagen. Het werd toch allemaal wel een beetje krap. Maar uiteindelijk hielden we 1 doosje over met spullen die Bas een volgende keer mee zal nemen. Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij Tjeerd en Kiki om lekker te komen grillen. Echt zalig gegeten. Het was bere gezellig en om rond 21:30 gingen we naar huis. De kids hadden het helemaal naar hun zin (zeker met ootje=oma) en waren verbaasd dat we al naar huis gingen. Op deze manier hebben we een hele leuke, bijzondere laatste avond gehad. Dus familie Edelman nogmaals ontzettend bedankt!

Zaterdag was dan de grote dag. Terug naar Nederland. Om 13:30 zou de taxi komen en we werden uitgezwaaid door Wouter, Pauline en kleine Robyn. Heel lief! Anders ga je gewoon weg en dit maakte het toch speciaal. De vlucht was compleet op schema. Eerst nog even wat gegeten en gedronken in de lounge en toen de lucht in. Dat had nog wel wat voeten in de aarde, want ze hadden ons echt compleet verspreid door het toestel. Maar de crew kon ons gedeeltelijk weer bij elkaar krijgen. De vlucht is echt prima verlopen. Scott en Jill hebben zo'n 3 a 3,5 uur geslapen en toen konden papa en mama mooi even een filmpje kijken.



We landen een half uur voor op schema, 7:15. Maar ja, Polderbaan, wachten op de wandelwagen, wachten op de bagage, enfin om 8:15 stapten we door de deuren en stond ons werkelijk waar een compleet ontvangst comitee te wachten. Niet alleen onze ouders, maar ook zus, schoonzus en heel veel vrienden met hun kinderen stond op ons te wachten. Dat was echt geweldig! We hadden dat echt niet verwacht. En wat voelt dat dan goed. Ik probeerde met 2 bagagekarren mij een weg te banen naar de uitgang. Opeens stond Milorad en vader de Boer voor me om de karren over te nemen en vervolgens waar ik ook keek zag ik bekenden. Iedereen is daarna mee gegaan naar ons huis om even koffie te doen. Op die manier konden we toch al een heleboel mensen spreken.

Verder de dag doorgekomen met uitpakken en 's avonds heerlijk gegeten op de Jade. Ja, we moesten natuurlijk gelijk het nieuwe optrekje van paps en mams ff bewonderen. Maandag hadden we beiden nog vrij, dus dat was wel lekker. Verder uitpakken, op zoek naar spullen in je eigen huis en boodschappen doen. Dinsdag was de eerste dag dat we beiden weer aan het werk moesten en dat viel niet mee. Scott had namelijk nog wel wat last van het tijdsverschil. Hij dacht om 1:00 uur 's nachts dat het wel genoeg was en wilde gaan spelen. Hij kwam iedere 15 minuten wel aan ons bed en viel pas tegen 4:00 uur weer in slaap. Ja en dan is het snel 5:30 als de wekker gaat. Gelukkig heeft het maar een paar dagen aangehouden en nu is het over. Jill heeft echt helemaal nergens last van gehad en zat direct weer in het schema.

Het was meteen alweer een drukke week met van alles en nog wat op ons pad. Het lijkt wel of we niet weg zijn geweest.

Vandaag ging Scott weer voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Hij had er erg veel zin in. In de auto zij hij tegen Bas:"Papa, ik ben wel een beetje verlegen." In het begin was hij inderdaad wel wat verlegen, maar binnen 5 minuten was dat over. Hij had nog net tijd om Bas uit te zwaaien, want hij ging spelen. Om 15:15 heeft Bas hem opgehaald en hij wilde niet mee. Hij was nog aan het spelen. Dat is ons dus 100% procent mee gevallen.
Morgen moeten we met Jill naar het ziekenhuis voor haar heupjes en natuurlijk hopen we dat het allemaal goed gaat. Woensdag gaan Gertjan en Rina trouwen en donderdag en vrijdag hebben we alle twee vrij.

Voor iedereen die dit leest vanuit Amerika, we zullen proberen de blog regelmatig bijwerken. We willen jullie nogmaals danken voor jullie gezelligheid en als Bas weer eens in de buurt ben, komt ie wel ff een bakkie halen. Als laatste willen we natuurlijk iedereen in Nederland bedanken voor het lezen van de blog en voor de vele berichtjes die we hebben ontvangen. Het was zo ontzettend leuk dat we op de hoogte werden gehouden van ieders wel en wee. Het was elke keer een feest als we wat hoorden. Nogmaals bedankt. Blijf lezen als jullie het leuk vinden en vooral blijven reageren.

Veel liefs, Bas, Sabina, Scott en Jill