Vakantie in Chattanooga

Hier weer een berichtje uit de VS, waar natuurlijk van alles te beleven is. Blijkbaar worden onze berichtjes op de voet gevoegd want Bas kreeg afgelopen vrijdag zelfs telefoon op zijn werk met de vraag of alles wel goed ging bij ons. We hadden al een tijdje (1 week) de blog niet bijgewerkt :-).

Nou, het gaat hier prima hoor. De vrijdag na Thanksgiving zijn we naar Chattanooga in Tennessee gegaan. 's Ochtends eerst nog even heerlijk buiten gespeeld in de speeltuin (de foto's staan op de bekende plaats) en na de slaapies van Scott en Jill zijn we de auto ingegaan. Het was zo'n twee uur rijden en rond 17.00 uur waren we op de plaats van bestemming. Helaas bleek dat de kinderstoel en het kinderbedje niet in de kamer stonden, maar er werd netjes een campingbedje voor Jill geregeld. De kinderstoel hebben we maar gelaten voor wat het was. Een keurig, wat verouderd hotel. Twee aparte slaapkamers met douche en toilet en een aparte woonkamer met keuken. Het klinkt groter dan het was, maar het was groot genoeg om daar een weekend te verblijven. Even later kregen we telefoon van Mandy, de mama van Björn (zit bij Scott op school), die daar ook vertoefden met man en kind. Ze vroeg of we het leuk vonden om met z'n allen te gaan eten. Dat leek ons een goed plan en een half uurtje later zaten we met het hele spul aan tafel bij Olive Garden, een Italiaans restaurant. 's Avonds nog even lekker geborreld met elkaar. We hadden gelukkig wat biertjes, Smirnoff en borrelnoten mee, want er was geen hotelbar of zo iets. Dit komt omdat het suites zijn en niet echt een hotel. Om 12.00 uur in bedje gerold om vervolgens om 4.30 uur wakker gemaakt te worden door Jill. We dachten eerst laat maar liggen ze valt wel weer in slaap, maar zie hield echt aan. Het bleek dat de luier min of meer ontploft was, werkelijk alles zat onder en zij tot in d'r nek erin. Snel het bad aangezet en daar zit je dan. Half zes 's morgens; Jill lekker te spetteren in bad en dikke pret met Scott die grapjes aan het maken was, want 'daar moet Jill om lachen mama en papa'. De hele familie was dus wakker. Omdat haar bedje ook onder zat mocht ze bij ons in bed en dat vond ze bere interessant. Gelukkig zakte iedereen nog even een klein uurtje af. Wij al een beetje in de stress over hoe dat voor de volgende nacht moest, want hier hadden we niet op gerekend. Gelukkig was er in het hotel een Guest Laundry, waar je zelf kunt wassen en drogen. Om 9.30 uur zat alles al weer in de droger; een meevaller, maar we hadden er wel alweer bijna een halve dag op zitten. Verder samen met Marco, Mandy en Björn naar de Chattanooga Choo Choo geweest. Dit was vroeger een van de grootste en oudste stations van Amerika en is nu verbouwd tot hotel. Je kunt zelfs in de rijtuigen slapen. De heren hebben nog even een ritje met het treintje gemaakt terwijl de dames genoten van het zonnetje. Na de lunch afscheid van elkaar genomen want de familie Van Straaten ging richting huis. Na het middagtukkie downtown geweest, gewandeld over een loopbrug, in het park gezeten en Scott samen met papa in een prachtige draaimolen gezeten. Heerlijk! Op dat moment ben je, je echt bewust van 'tel je zegeningen'. Het klinkt wat overdone, maar het toch allemaal wel bijzonder vinden wij.

Zondag naar Ruby Falls, een natuurlijke waterval in grotten. Het was een schitterende tour van ruim een uur met prachtige gesteenten, erg mooi verlicht. Wat gedronken in het kleine speeltuintje aldaar en toen richting huis of home zoals Scott dan zegt (want thuis is in Holland). Onderweg nog een broodje gehaald bij de SubWay en zo kwam er een einde aan dit fijne weekend.

De afgelopen week waren er veel collega's over van Bas in verband met een workshop. Dus veel vergaderen en 's avonds wat leuke dingen doen.

Scott is erg ziek geweest de afgelopen week. Hij hoestte heel wat af (en nog) en moest zelfs af en toe overgeven. Gelukkig is hij nu weer aan de betere hand en vrijdag toch maar naar school geweest. Het gaat steeds beter en hij vind het 'gezellig'. Begint zelfs liedjes te leren en dat is erg leuk om te horen. Hij heeft alleen Jill aangestoken dus die is sinds vandaag erg verkouden.

Gisteravond mochten ze hun schoen zetten en zelfs in Atlanta komt Sinterklaas die vullen. Scott kreeg een mooie adventkalender en Jill een zak met rozijntjes. Sint bedankt!

Vanavond is het Solvay Christmas Gala waar Bas helaas alleen heen moet. We konden geen oppas krijgen en Sabina moet dus thuis blijven. Jammer, jammer, jammer, want het was toch wel een kans om nu eens een gala mee te maken. Wel is Sabina vandaag alleen naar Buckhead gereden op zoek naar normale foto albums (niet gevonden). Gelijk nog wat boodschappen gedaan en koffie gedroken bij Starbucks. Toch wel lekker even zo zonder kindjes op pad. Want hoe lief ze ook zijn, soms ................

Nou dit was het wel weer even. Lieve groeten en dikke knuffels van Scott en Jill

p.s. kon de hele week niemand bellen, want telefoon voor de tweede maal stuk. Hebben nu ander merk telefoon gekocht, proberen maar weer!